PIA’S FIRST TOUCH/PIA GOES IN CIRCLES gaat over nieuwsgierigheid, kwetsbaarheid, sensitiviteit en een prille staat van zijn. Ze suggereert een eerste aanraking, het begin van de dag, het gevoel van eindeloze mogelijkheden, het opkomen en ondergaan van de zon en een levensloop vanaf de eerste ontmoeting. De voorstelling prikkelt de kijker op een fysiek niveau, zonder een echte huid-op-huidaanraking.

PIA’S FIRST TOUCH/PIA GOES IN CIRCLES is het afstudeerstuk van Alexandra Loembé. Zij heeft als choreograaf gewerkt met zes dansliefhebbers, niet-professionele dansers tussen de 17 en 33 jaar. Dansers met veel en weinig ervaring dansen samen zonder dat dit verschil wordt geaccentueerd. De ene kent al veel mogelijkheden in het lichaam terwijl de ander juist heel vrij is in denken en creativiteit. De vrouwen kenden elkaar voor dit project niet. Wel hadden ze allemaal vanuit verschillende disciplines ervaring met dans of theater. In het maakproces was er een oprechte ontmoeting, benadering en nieuwsgierigheid naar elkaar toe. Door de warme, veilige sfeer waren de dansers niet bang zich creatief op te stellen. Zij hebben Alexandra en elkaar geraakt. 

“Met de toeschouwer wil ik bereiken dat zij zich kwetsbaar voelen door het neuriën en uit hun comfortzone worden gehaald. Ik hoop dat het publiek zich door het neuriën meer verbonden voelt met wat er op het speelvlak gebeurd, er juist helemaal afgeleid door raakt, zich zelfverzekerd voelt, zich schaamt, vermoeid raakt door de herhaling of zich in dezelfde cirkel verkeert als de dansers. In plaats van dat je gedurende de voorstelling even weg bent uit de realiteit, bevindt jij je er juist middenin. Ik hoop uiteenlopende associaties bij het publiek op te wekken. De toeschouwer is vrij in het proces van betekenisgeving. Je wordt gestimuleerd om jouw fantasie de vrije loop te laten. Het is een voorstelling met een open einde.”